Różnorodne zastosowania technik sprężonego powietrza wynikają z zalet urządzeń o napędzie pneumatycznym. Do najistotniejszych korzyści zaliczamy na przykład ogólną przecież dostępność powietrza oraz jego niski koszt, jak również to, że możliwe jest uzyskiwanie dużego zakresu ciśnienia (górny szacunek to nawet do 300 bar, przy czym standardowo 4–12 bar) i natężenia przepływu powietrza sprężonego (góry pułap to nawet ponad 8000 l/min, a standardowy 0–1500 l/min). Korzyścią niekwestionowaną jest wytwarzanie nadciśnienia lub podciśnienia w dowolnym układzie pneumatycznym, przy czym instalacja jest względnie prosta – nie występują przewody powrotne czynnika, poza tym odpowietrzanie i odprowadzanie zużytego czynnika z układu następuje do otoczenia. Jest wreszcie korzyść polegająca na bezpieczeństwie i czystości tego typu napędów. „Pneumatykę” charakteryzuje też duża szybkość działania i uzyskiwana bardzo duża prędkość ruchu, czy też prostota w kontrolowaniu i zabezpieczeniu układów przed przeciążeniami. Następnie jeszcze łatwość uzyskiwania ruchu prostoliniowo-zwrotnego i możliwości uzyskania szerokich zakresów generowanych sił i momentu w przetwornikach energii sprężonego powietrza – silnikach i siłownikach.